İktidarın sık kullandığı cümlelerden biri şu:
“Türkiye’de sistem değişti.
Artık eski Türkiye yok.” Artık eski Türkiye’nin olmadığı doğru.
Ancak “sistem değişti” tanımı yanlış.
Türkiye’de parlamenter sistem kaldırıldı, yerine bir sistem
konamadı. Kişiye göre bir yapı oluşturulmaya çalışılıyor, ama
olmuyor. Her gün bir yerinde eksiklik çıkıyor, yama yapılıyor.
Ertesi gün o da patlıyor.
En başta adı konurken bile zorlandılar. Başkanlık sistemine ilişkin
araştırma yapıldığında AKP’ye oy veren seçmenin de buna karşı
olduğu anlaşılınca “Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi” gibi ne
olduğu belirsiz bir isim bulundu.
24 Haziran’dan bu yana bütün unsurlarıyla uygulamaya geçirilmeye
çalışılan bu sistemsizlikte Başbakanlık makamının ortadan
kalkmasıyla Bakanlar Kurulu da yok. Bunu pek çok AKP’li bile
bilmiyor. Tek tek bakanlar var diye Bakanlar Kurulu’nun da devam
ettiğini sanıyorlar. Oysa yeni sistemsizlikte böyle bir kurum yok.
Tek tek bakanlar Meclis’ten kopuk, birbiriden habersiz sekreterya
gibi görev yapıyorlar.
*** Yukarıda aktardığımız durumun
güncel yansıması ittifaklar. AKP, Cumhurbaşkanlığı hükümet
sistemini halka kabul ettirmeye çalışırken dedi ki:
“Bu sistemde koalisyonlar ortadan kalkacak.”
Ne oldu?
24 Haziran öncesinde, yüzde 50’yi yakalamak için seçimden çok önce
koalisyon kurmak gerekti. Adını koalisyon yerine ittifak koymakla
gerçek değişmiyor.
Hal böyle olunca apar topar ittifak yasası çıkardılar. Çıkarırken
eklediler:
“Bunu sadece genel seçimler için yapıyoruz. Yerel seçimde yok.”
Geçen eylülde AKP ve MHP liderleri grup toplantılarında “ittifak
yok” diye haykırıp milletvekillerince ayakta alkışlandılar. Sonra
baktılar ki, iki parti tek başına başarısız olacak, yeniden can
ciğer kuzu sarması oldular.
Oldular...