Yıllarca milli iradeyi dilinden düşürmedin. Sanki en çok oyu
almak her şeyi yapma hakkını elde etmek demekmiş gibi, muhalefetin
üstüne bile milli irade bende diye gittin.
Bu yolda hukuku bile tanımadın. Milli irade bendeyse hukuk da benim
dedin.
Yetmedi, anayasa da benim dedin, seni bağlayan tüm hükümlerini
yırtıp attın.
7 Haziran seçimlerinde muhteşem bir final tasarladın. Tüm partiler
senin altındaydı. Onlar kendi aralarında 4 eşit partiymiş gibi
çalışacaktı. Sen tümünün üstünde, her türlü yetkiyi kullanarak,
tabii ki hiçbir sınır tanımayarak seçime girdin.
Meydanlarda bangır bandır bağırıp 4 partiden sadece birine oy
verilmesini istedin. Önce 400 sandalye dayattın, baktın olmayacak
330 da olur dedin.
Onun da olmayacağını anlayınca, şimdilik tek başına iktidar yeter,
devamına sonra bakarım, dedin.
Seçimlerden bu da çıkmayınca ilk yaptığın şey milli irade sözcüğünü
belleğinden silip atmak oldu.
Artık milli irade yok, milli idare var. O da sensin. Senden başka
idare yok... Tıpkı milli takım, milli marş gibi bir milli idaremiz
var, o da sensin.
Senin dışında başka bir idare edenin olabileceğini düşünmek bile
suç.
***
Yıllarca yaptığın her şeyi en demokratik adım diye halka sundun.
Buna bir de isim takıp ileri demokrasi dedin. Kimse senin karşında
bir adım ileri gidemezdi, gidene haddi bildirilirdi, bunun adı
ileri demokrasiydi. Öyle ya, demokrasi zaten yeterince ileri
gitmiş, başkasının ileri gitmesine ne gerek var.
7 Haziran’da başkanlık hayallerin sandığa gömülünce milli iradeyi
de parlamentoya gömüp yeniden tek güç olmanın yollarını
arıyorsun.
Önce kendine zaman kazandırdın, sonra muhalefeti parçaladın,
devamında da seçim sonuçlarını fiilen tanımayıp yine tek başına
iktidarmış gibi devam ediyorsun.
Ancak bunun uzun süre devam ettirilemeyeceğini sen de biliyorsun.
Onun için yeni bir seçim yapıp istediğin sonucu almak
istiyorsun.
O zaman da olmazsa ne yapacaksın?