Kuvvetle muhtemel işsizleri bu sefer İstanbul Valiliği’ne
saydırdılar. İşsizliğin düştüğü ortaya çıktı. İyi güzel de sayılar
birbirini tutmuyor be güzel kardeşim. Eskiden hiç değilse işi
kılıfına uydurmaya çalışırlardı. İyice pişkin oldular.
Nasıl olsa önlerine her konulanı yiyen geniş bir kitle var. Tankın
arkası tişört ile kapatılınca duracağına inanıyorlar ama bir
başkası dünya yuvarlak dese inanmıyorlar.
Aynı iki resme bakınca, bunda 2 milyon kişi var burada diyene
inanıyorlar. Fotokopisinde 175 bin kişiye çok diyorlar. Uyuyanı
uyandırabilirsin ama uyuma numarası yapanı uyandıramazsın.
Açıklanan işsizlik rakamlarına gelirsek… Çöp! Anlamı yok.
Tutarsız…
Zira Türkiye’de her 100 kişiden 58’i “işsizliğin” en acil çözülmesi
gereken sorun olduğunu düşünüyor. Yüzde 58, işsizliği en önemli
sorun olarak görüyor ama işe bakın ki işsizlik oranı sadece yüzde
10’larda kalıyor
* * *
Bu yılın Nisan ayındaki yüzde 10.5’lik işsizlik oranı Mart
ayındaki yüzde 11.7’ye göre gerilemiş. Alınan onca önleme, harcanan
onca paraya, tehdit edilen onca işverene, yağlama yapan patrona,
ilan edilen istihdam seferberliğine rağmen işsizlik geçen yıla göre
1.2 puan artmış!
Şöyle söyleyeyim; Bütçe açığı bu yılın ilk 6 ayında 25.2 milyar
TL’ye ulaştı. Toplanan vergi affı ve affın affına rağmen… Oysa
geçen yılın ilk 6 ayında bütçe 1.1 milyar TL fazla vermişti.
Maliye bakanı vergi gelirleri yüzde 13.8 arttı diye övgüyle
bahsederken açık şahlandı. Bu arada övündüğü de üretim artışı,
büyüme, ihracat, turist sayısı falan değil haa… Halktan kesilen
vergi!
Tutarsızlığa gelirsek; İstatistik Kurumu verilerine göre, Şubat
ayından Nisan ayına çalışan sayısı 26 milyon 672 binden, 28 milyon
157 bine yükselmiş. Yeni iş bulan 1 milyon 485 bin kişi…