Başlığa bakınca “Çok uç bir analiz” diyebilirsiniz... Ama öyle peşin hükümlü olmayın, ben önce derdimi bir anlatayım!
Şöyle ki;
CHP-SHP birleşmesinin ardından 1995 Eylül’ünde yapılan 27. Kurultay’da Genel Başkanlık koltuğuna Deniz Baykal oturdu. 1999’daki CHP’nin baraj altında kaldığı seçime kadar partiye liderlik eden Baykal, o hezimetten sonra genel başkanlığı Altan Öymen’e devretti. Ama bu ayrılık sadece 15 ay sürdü. 2000’deki 11. Olağanüstü Kurultay’da yeniden Genel Başkan seçildi.
O tarihten istifasını sunduğu 2010 yılına kadar, 4 seçimli kurultay, bir de olağanüstü kurultayda rakipleri Hasan Fehmi Güneş, Altan Öymen, Sefa Sirmen, Haluk Koç’u yenerek koltuğunu korumayı başardı... Üstelik 2002 ve 2007 genel seçimleriyle, 2004 ve 2009’daki yerel seçimlerde partisini hedeflenen oya ulaştıramamasına rağmen.
Sonra ne oldu? Seçim yenilgilerinin, güçlü rakiplerin, parti tabanındaki öfkenin yıkamadığı Baykal’ı FETÖ ihanet şebekesi bir kaset