Heyecanını kaybetmiş bir toplum, şiirini de kaybeder. Coşkusu kaybolmuş bir toplumdan şair çok zor ürer.
Nicedir şiir azaldı hayatımızdan.
Belki de bu yüzden, hayli zaman oldu evrenimizde, ta uzaktan hepimize ulaşan yeni bir şairin ayak sesleri işitilmiyor.
Eskilerle idare ediyoruz bu yüzden.
*
Şiir heyecandır. “Sol memenin altındaki cevahir”in her dem parlamasıdır şiir. Şiir coşkudur. Düğüne gitmektir şiir, halaya durmaktır. Halayda halay başı olmaktır şiir. Şiir, oynarken iliklerine kadar terlemektir. Hayatın üstüne gidilen yürüyüşte en ön safta yer almaktır şiir. Aşk cephesinde vuruşmaktır. Yattığın siperden fırlayıp hasmın üzerine pusatsız, çırılçıplak yürümektir şiir.