Lisede okurken en büyük kabusum, üniversite sınavlarını kazanamayıp o küçük şehirde kalmak, dolayısıyla da İstanbul'a gidememekti. Bu o kadar büyük bir kabustu ki benim için, lise son sınıfta bütün iki mevsim boyunca onun ağırlığı altında yaşadım ruhumda bin bir huzursuzlukla. Bu şehirden herhangi bir yere değil, ille de İstanbul'a gidecektim. İstanbul'a gitme fikri, o sırada sadece beni hayata bağlayan yegane şey değildi. Benden evvelkiler de, benden sonrakiler de aynı memleketin bir çok şehrinde aynı hayali kurmuş, aynı tedirginliği yaşamış, kimisi hayalini gerçekleştirmiş, kimisi de emeline ulaşmadan hayatın hercümerci içinde bulunduğu...