Çok uzun bir süreden beri görmediğimiz bir sevdiğimiz, bir yakınımız, bir dostumuzla karşılaşırız ya yıllar sora; ya yaşlanmış, ya elden ayaktan düşmüş veya ağır bir hastalıktan mustariptir, şaşar kalırız. Karşılaşır karşılaşmaz, "keşke onu bu halde görmeseydim" diye düşünürüz. Çünkü sevdiğimiz, aşık olduğumuz insan olsun, mekan olsun, onun son gördüğümüz hali bilincimize nakşolur, onu hep o haliyle hatırlarız. Yıllar sonra karşılaştığımız ilk aşkımızın son halinin bizde hayal kırıklığı yaratmasının sebebi budur. Bu kez Bodrum'u her zaman gördüğüm halden farklı bir halde buldum. Tenhaydı, hatta ıssız, hatta...