Şiir sevgisinin yanına bir de erguvan aşkını
koymuş. Süheyl Ünver’den mülhem, o da der ki, “Erguvana
şiir söylenmez, çünkü erguvanın kendisi şiir. Gör ve duy,
kafi.”
O yüzden bu mevsimde, yani erguvan zamanı denilen bu zamanlarda, ne
yapar eder “görüp duymak için” mutlaka gelir
İstanbul’a.
“Bu hafta son… Önümüzdeki hafta bitiyorlar. Çiçeklerini dökecek,
yapraklanacak ağaçları... Hadi gidip görelim onları” dedi,
kalktık gittik Orhan Veli’nin “oturup bir türkü
tutturduğu”Rumelihisarı’na.
*
Ahmet Hamdi Tanpınar “Beş Şehir”de, “Gülden sonra bayramı
yapılacak çiçek varsa o da erguvandır,” der.
Bizans döneminde Konstantinopolis’in resmi rengiymiş erguvan.
Fetihten sonra bütün bir Osmanlıdönemi boyunca, kadri hep
bilinmiş, korunmuş, saltanatından hiçbir şey eksilmemiş.