-Süleymaniye’nin bahçesinde gördüğüm aşırı coşkulu, yüzleri gülen kırk Afrikalı kardeşimden sonra biraz şey oldum, aşağıda işte…- Sen Afrika’sın Dünyanın ilk yerleşim yeri, hayatın başlangıcı olan topraklar senin yurdun. İnsanların yerleşip, medeniyeti başladığı topraklar ne doğu, ne batıdır, Orası sensin, orası Afrika. Hayvanları ilk sen evcilleştirdin, demiri, bakırı ilk sen işledin, dünyadaki ilk ticaret ağını sen kurdun. Yaşayıp gidiyordun zümrüt gibi ormanların, cennet gibi yeryüzünün ortasında, suların, güneşin, yıldızların ve barışın o büyük kubbesi altında. Ama sonra seni ‘keşfettiler. ’ Madenlerin, hayvanların, toprakların, incilerin, elmasların, altınların acımasızca yağmalandı. Afrika’sın sen. Sustun ve beyaz adamın yaptıklarını görüp, göklere baktın. Gemilerle aylarca süren kötü yolculuklarla Avrupa’ya, Amerika’ya taşıdılar seni. Büyük şehirlere götürdüler.