“Bir dostu uyandırmak” diye devam eder şâir. Orada kalırsınız. Hafızanızdan, öyle bir an yaşanmışsa mutlaka o geçer. Öyle bir şey hiç olmamışsa, onu tecrübe etmek istersiniz. Ne lâzım? Bir dost ve karlı bir gece. Kar yoktu şehirde ama soğuk vardı. Hasta bir dostumu ziyaret için hastaneye gittim. Kanser olmuştu. Onu uyandırmadım. Uyanıktı zaten.