Sebepleri değil de sık sık sonuçları yargılarken buluyoruz kendimizi. Yargılamadan başımızı kaldırıp bir nefes aldığımızda önümüze yeni bir gündemin düştüğünü görüp hemen o sonucu yargılamaya başlıyoruz. Şok edici gündemler hiç bitmiyor, burası bu anlamda dünyayı kıskandıran bir ülke. Şok şok şok, yetmezse bir de flaşlar ülkesiyiz mütemadiyen. Şiddet konusu da başından beri böyle. Kadına, erkeğe, çocuğa, hayvana, doğaya…Bitmeyen bir şiddet sarmalı içinde geçiyor günler. Her defasında somut olayı tartışırken, bağırıp çağırırken, dövünüp yazıklanırken, kızıp küfrederken buluyoruz kendimizi. Evdeki, mahalledeki, şehirdeki şiddete eklenen bölgesel ve küresel şiddet gerçekliği var. Savaşsız, krizsiz, hırgürsüz gün geçmiyor. Habire boğazlayıp duruyor insan birbirini.