Bayram sabahı denilince, İstanbul’da üçüncü kelime olarak, dile Süleymaniye gelir. Çeyrek asrı çoktan devirdik Süleymaniye’deki bayram sabahlarında. Dün de üç oğlum ve dostlarla birlikte oradaydık. O tekbirler yine uğuldadı o kubbenin altında. Namazdan sonra Süleymaniye’nin karşısındaki küçük dükkanların önünde hazırlanan geleneksel masamıza oturup bayramlaştık İstanbul’un her yanından gelen ahbaplarla. En yaşlımız sekseni geçmiş, en küçüğümüz altı yaşlarındaydı. Poğaça ve çay ve lokum. Tellendirilen sigaralar. Ve durmadan masaya eklenen dost yüzleri. Birbirine uzanıp, birbirine eklenen eller sonra.