Her gün belki her an ne çok şey açılıyor ve ne kadar azını farkediyoruz. Bir gül açılıyor mesela, kimbilir kaç bahçede kaç renk. Bizden habersiz her sabah gözler açılıyor, kalpler ve gözler, kulaklar, ağızlar açılıyor. Okullar açılıyor her sabah. Umudun, inşirahın kapısı açılıyor bazan ardına kadar. Bazan umutsuzluğun kapıları mı? Umutsuzluğun da mı kapısı var? Var galiba. Çeşmeler açılıyor, paketler açılıyor. Bir çocuk içinde bir pencere açıyor. Bir kadın bir anahtarı çevirip bir erkeği açıyor. Bir erkek gidip ekmek için bir aslanın ağzını açıyor.