32 yıllık meslek lisesi öğretmeni Ali Özdemir’in mektubudur:“Her gördüğünüz tamirci / teknik servis tabelasına kanıp pahalı cihazlarınızı (araba, telefon, tablet, bilgisayar, TV, vb.) teslim etmeyiniz.İşten zerre anlamayan kişiler aygıtınızdaki 1 TL’lik arızayı 1000 TL’lik vakaya dönüştürebilir. Bilgisiz, cahil insanlar asla ölçü aleti, devre şeması, eleman kataloğu, osiloskop, sinyal jeneratörü, doğru lehim makinesi kullanmazlar.Üç beş el takımı tedarik edip ‘Ben tamirciyim’ diye gezinen kişilerin oranı inanın yüzde 90’dan az değildir. Yani piyasada iş tutan her 10 servisin 9’u yetersizdir.Devletin ilgili kurumları hiçbir şekilde denetim, otokontrol, izleme yapmadığı için piyasa keşmekeş halindedir. Örneğin ben 1982 yılından beri elektrik-elektronik ile ilgili yaygın kullanılan ev-iş cihazlarının tamir, ayarlama, bakım işlerini yapıyorum. Bugüne dek hiçbir devlet yetkilisi ‘Hey arkadaş, sen bu cihazları neye göre onarıyorsun? Belgen var mı?’ diye sormadı.Bu ülkede kalite, standart, düzen, proje, araştırma, kurs görme kelimeleri asla sevilmez.Özet olarak, bir cihazınızı tamir için götürdüğünüz kişinin meslek tahsilinin ve yetki belgesinin olup olmadığına...