Çocukken kabakulak olduğumda doktora gitmek karşılığında anneme
aldırdığım Daniel Defoe'nin Robinson Cruso'sunu geçenlerde yine
keyifle okudum mesela.
Bu sene 300 yaşına giren Robinson'la birlikte çalışırken, 6-7
yaşından beri kendim için kurmaya çalıştığım adada işleri ne kadar
yoluna sokabildiğimi, nasıl yaşadığımı düşündüm.
Fabllar, İlyada ve Odysseia, Hemingway'ın "Çanlar Kimin İçin
Çalıyor"u ya da eskiden oyunlaştırdığım Tanpınar'ın Saatleri
Ayarlama Enstitüsü de her defasında eğlenceli olmayı başaran
arkadaşlarımdandır.
Ama tercihimi halen yaşayan, üreten yazarların kitaplarından yana
yaptıysam sonucun genellikle hayal kırıklığı olduğunu
söylemeliyim.