Çernobil faciasının yaşandığı o panik yıllarında ilkokuldaydım.
Öğretmenim Filiz Şamdancı'nın "Çocuklar
çay içmeyin radyasyonlu olabilir"
uyarısını mantıklı bularak uzun yıllar bir daha ağzıma çay
koymadım.
Filiz Hanım umarım hayattadır. Kendisine yıllar sonra şükranlarımı
sunuyorum. Ellerinden öperim.
Yalnızca sağlığımı düşündüğü için değil. Bana genel kabul
gören gerçekliklerden de şüphe
etmenin "normal" olduğunu öğrettiği,
suskunluk sarmalının dışını işaret ettiği için
de...
Zira o günlerde de basın 7/24...