Tüm dünyada izolasyon tedbirleri hayatın
akışını sabote ediyor. Bir noktayı kontrol altına
alma çabası başka pek çok alanın dengesini, işleyişini bozuyor.
"Ama pandemi" denilerek
"insancıklardan" binlerce yılda edindikleri
ve bugüne gelmelerini sağlayan davranış
kalıplarını bir anda terk etmeleri isteniyor. Önce
sosyal bir varlık olan insandan, fiziksel ve
ruhsal bütünlüğünü koruyup hayatta kalmasını
sağlayan toplumsal pratikleri "artık" unutması
isteniyor.
Sağlıklı ve güvenli yaşamak için birbirlerine muhtaç dedeler, nineler ve torunları bile yan yana gelmesin deniyor.
Oysa insanlık tanımadığı bulaşıcı bir hastalıkla ilk kez karşılaşmıyor. Hatta yeryüzündeki varoluş serüvenimizin zemini zaten bu mücadele. Doğada en gelişmiş ve üstün tür olmamızı "insanlığımızı koruyarak" sürü bağışıklığıyla bugüne gelmemize borçluyuz.