Ahmet Davutoğlu, hakkındaki eleştirilere fena alınmıştı. Hiç özeleştiri yapmadı. “Ben ne yaptım da dün benim için ‘başbakanımızı yedirtmeyiz’ diyen insanları bu hale getirdim” diye aynaya bakmadı!
Hep şikâyet, hep şikâyet...
Efendim “niye kimse hakkımda yazılan çizilenlere karşı meydana çıkıp da benim için kılıç sallamadı” demeler...
Çocukça sitemler... Gönül koymalar... kesintisiz “bennn, bennncilik”, enaniyet, kendini makamlara en layık görmeler, burnundan kıl aldırmama olayları...
“Ay görmemişin bir profesörlüğü olmuş, milletin başına vurmuş durmuş” diyenleri haklı çıkarırcasına akademisyenlikle böbürlenmeler...