CENNET vatanımız bir "soap opera" platosu gibidir.
Olaylar hep aynı şekilde gelişir, kahramanların neler yapacağı,
neler söyleyeceği kolayca tahmin edilebilir.
Arada bir izlemeyi bıraksanız bile kaçıncı bölümde geri dönerseniz dönün, konuyu kavramakta zorluk da çekmezsiniz, çünkü hiçbir şey değişmemiştir.
Onun için yurtdışına uzun süreli çıktığımda Türkiye’de nelerin olup bittiğiyle pek ilgilenmem. Döndüğüm gün, diziyi kaldığım yerden seyrediyormuş gibi olurum çünkü.
Bu sefer öyle olmadı ama. Bir de döndüm ki Hoca’yı göndermişler.
Üzüldüm tabii, “Adamcağız yeni farkına vardığı Kut–ûl Amare zaferinin tadını çıkarabilseydi hiç olmazsa” diye düşündüm, onu bile kursağında bıraktılar.
Ayrıca şaşırmadım da değil. Hoca daha 7 ay önce bu milletin oyuyla Başbakan seçilmemiş miydi?
“Demek ki milli irade de bir yere kadar” diye düşündüm.
Neyse, konumuz bu değil zaten, Saray’ın iradesi dururken, iradenin milli olanı kimin umurunda?
Gazetelerden öğrendiğime göre şimdi Cumhurbaşkanı’nın işaret edeceği birisi aday olacak ve AKP kongresinde seçilip Başbakanlığa getirilecekmiş.
Bir “yarış” olmayacakmış, bir aday gösterilecek ve herkes onu seçecekmiş.
İçim rahatladı. Sonunda yine bir seçimle gelecek yeni başbakan, demokratik usullerden ayrılmamak gerekir, hep bunu söylerim.
Ama bunları okurken beni bir düşünce de almadı değil.