Referandum tarihi belli değil ama tartışma programlarının başat konusu bu..
Öyle de olmak zorunda..
Basit bir anayasa değişikliği değil.. Anayasanın bir iki maddesini değiştirirsin, sakıncaları ortaya çıkar, bir iki yıl sonra üzerinde yeniden oynarsın..
Bu öyle değil..
Resmen rejim değişiyor..
Kapsamlı ve maliyetli değişiklik..
En az 30 yıl kalır..
Bilemedin 20 yıl..
Bu sebeple, maddelerin tek tek ele alınıp televizyonda tartışılması lazım.. Seçmen neye evet diyeceğini neye hayır diyeceğini bilsin..
Ama biz de böyle olmuyor..
***
Tartışmalar bağırış çağırışla geçiyor.. Özünden çıkıyor, ilgisiz alanlara kayıp saplanıp kalıyor..
İzlerken ne alakası var diyorsun!..
Konu nereye gitti diye şaşırıyorsun.. Moderatör ana konuya çekmeye çalışsa bile olmuyor..
Çoğu zaman reklam arası bile kurtarmıyor..
***
Bu durumu, tartışma kültürümüzün zayıf olmasına bağlıyordum.. Evetçilerin anayasanın geneli üzerinde konuşup ayrıntıya girmekten kaçınmasına yoruyordum..
Bu kadar basit değilmiş!..
Evetçilerin taktiğiymiş..
Sözü olmayanların, savunacak kelime bulamayanların sığınağı..
Başarılılar da!..
Güzel kavga çıkartıyorlar.. İyi zaman öldürüyorlar..
***
Mesela, cumhurbaşkanının aynı zamanda bir partinin genel başkanı olmasını savunana rastlamadım..
Bu konu açıldığında hemen İnönü de partiliydi, Atatürk de partiliydi diyorlar..
O zaman parti devleti vardı şimdi de parti devleti düzenine mi geçiyoruz sorusuna yanıt veremedikleri için..
İnönü şöyleydi, İnönü böyleydi deyip konudan uzaklaşıyorlar.. İnönü dönemine saydırıyorlar..
Karşılarında sinirlenen biri de varsa..
Onlar içi ballı börek..