Korku salma anlamında..
Yaftalama anlamında..
İnsanların canı acıtma anlamında..
Anlatayım..
Bir zamanlar Ergenekon’la yatıp Ergenekon’la kalkıyorduk.. Her gün operasyon, her gün gözaltı, her gün tutuklama..
İlgili ilgisiz..
‘Ergenekon terör örgütü üyesi olmadığı halde Ergenekon terör örgütünün görüşleri doğrultusunda…’ diye başlayan cümlelerle yüzlerce insan hapse atıldı..
Neyse suçlandıkları söylenmedi.. Dosyaya gizli damgası vuruldu, avukatlarına da gösterilmedi..
Neler oluyor diye soran..
Bu kadarı da fazla diye itiraz edenler, bir sabah polis benim de kapımı çalacak endişesiyle mini bavullarıyla uyudular..
Türkiye o haldeydi..
Türkiye o günleri yaşadı..
**
Evet, bir sabah herkes Ergenekoncu yaftasıyla uyanabilirdi..
Ergenekoncu yapılabilirdi..
Birbirini tanımayan.. Bırakın tanımayı, bir araya gelmesi mümkün olmayan.. Birbirine kötü gözle bakan insanlar aynı örgütün üyesi yapıldı..
Ergenekoncu denildi mi akan sular duruyordu..
***
Gelelim Fethullahçı örgüte..
FETÖ yok mu?
Var tabii.. Hâkimiyle, savcısıyla, polisiyle, askeriyle, valisiyle, kaymakamıyla, bürokratıyla, akademisyeniyle, siyasetçisiyle var..
Terör örgütü demek literatüre ne kadar doğru soru işareti..
Çünkü, FETÖ’ye terör örgütü demek hafif kalır.. Devlet için de devlet kurmuşlar..
Meselenin bu yönü ayrı..
Benim dikkat çekmeye çalıştığım yönü farklı..
Dışa yansımaları.. FETÖ ile ilgisi olmayan kişilere bulaşması..
Bulaştırılması..