Bizim hoca bir hatırasını anlattı. Yirmi küsur yıl kadar önce bir yerde müftü iken, bir mesai arkadaşı çok sinirli halde yanına gelir. Burnundan solumaktadır.
– Hayırdır hocam, bu ne hal? Kim kızdırdı seni?
– Sorma hocam… Mübarek bayram sabahı, az daha evlat katili olacaktım.
– Allah korusun. Sen hep sakin, kendi halinde bir adamsın. Nasıl bir şeyle karşılaştın ki?
Anlatmaya başlar:
– Sabah bayram namazından sonra evde kahvaltıya oturduk. Hanım bir mevzu açtı. Herkes fikrini söylüyor, ben de kendi fikrimi söylemeden önce, büyük oğlanın ne düşündüğünü öğrenmek istedim. O ne dese beğenirsin?