Fabrikada patronun yeğeni için bir masa ayırırlar. İyi de bir maaş verirler. Görev olarak bir şey uydurmuşlardır ama kimse ne iş yaptığını bilmez. Kendisi de bilmez. Çünkü bir iş yaptığı yoktur. Bütün gün bilgisayar karşısında vakit geçirir.
Daha büyük işlet-melerde bir masa ile yetinilmez. Bir oda, bir sekreter, bir araba ve şoför de verilir.
Ne iş yaptığı ise mühim değildir. Kendi kafasına göre takılır.
Hiçbir işe yaramaz fakat çok önemli bir konumda görünür.
Bu tablo, ne kadar da Birleşmiş Milletler yöneticilerini andırıyor!
BM Genel Sekreteri ve yanındaki görevliler, dişe dokunur hiçbir iş yapmasa da görünüşe göre çok önemli makamlarda bulunuyorlar.