Şairanelik, şairliğin önüne geçiyorsa; şair gibi davranma durumu yerleşik tavır haline dönüşmüşse, ‘hava’ ağır basıyorsa, sıkıntı var demektir.
Bir fotoğrafın, kişinin veya manzaranın aslından daha çok önemsenmesi gibi…
Görüntü, gerçeğin önüne geçmemeli.
Aynı şekilde şairlik, şiirden daha mühim görülmemeli.
Bir kişi nasıl ki muhacirden dolayı ‘ensar’ vasfını kazanıyorsa, şair de şiirden dolayı şairdir.
Öğrenci yoksa, kimse bilgi talep etmiyorsa, öğrenecek birileri bulunmuyorsa, öğretmen de boşta kalır.