Bir zamanlar beyaz adamın hükmettiği topraklardayım.
Azınlıktaki beyaz adamın çoğunluktaki siyah adama zorbalıkla hükmettiği topraklar, sömürgeciliğin derin izlerini taşıyor üzerinde. Sömürgecilik ve kölelik biçim değiştirerek sürüyor. Bulunduğum ülkenin adı şimdilik kalsın, pek çok ülke var çünkü yeryüzünde aynı kaderi paylaşan. Afrika’nın her yanı böyle. İsimleri farklı ama kaderi aynı çok sayıda ülke.
Bu satırları eski bir köle çiftliğinde yazıyorum. Uçsuz bucaksız, görkemli bir tabiat parçası. Beyaz adamın her anlamda hükümranlığını sürdürdüğü bir cennet parçası. O toprakların dili olsa da konuşsa.
Kölelerin ve köleden farksız yerli halkın çektiği acıları bir anlatsa da beyaz adamın neyin üzerinde kendi uygarlığını inşa ettiğini duysak!
Bugün bize demokrasi ve insan hakları mavalı üzerinden hâlâ kibir satan beyaz adamın, varlığını neye borçlu olduğunu yeniden hatırlasak.
***
Beyaz adam hiç değişmedi.
Beyaz adamın kibri yerli yerinde duruyor.
İktidarını görünürde kaybettiği bu eski sömürgelerde hâlâ gerçek iktidarını sürdürüyor.
Siyah adamın iktidarı sadece kağıt üstünde.
Beyaz adamın iktidarı, kendine benzettiği siyah adamın üzerinden devam ediyor.
Siyah adamın beyazdan tenselliğinin dışında bir farkı kalmayınca, o eski kaba sömürgeciliğe gerek kalmamış.
Sömürgecilik çağının kapandığı iddiası kocaman bir yalandan ibaret.
Hâlâ her şeye beyaz adam hakim ve beyaz adama dönüşen siyah adam sömürgeciliğin sadece küçük hisseli bir ortağı.
Üzücü ama gerçek bu.
Siyah adam artık beyaz adam gibi düşünüyor. Kendi ülkesini beyaz adamın zihniyetiyle idare ediyor. İktidarın azınlıktaki beyaz eli yerini sadece siyah ele bırakmış, ama zihniyet aynı.