Çok güçlü bir bomba sesiyle irkildim.
Yakınlarımıza bir yerlere düşmüş olmalıydı.
Başımda uyandırma vakti için uygun saati bekleyenler, birileri onlar adına kendi kapasitelerinden çok daha fazlasını yapabildikleri için mutluydu.
Gürültülü bir yıldırım sesini duyduğunda bir çocuğa korkacak bir şey olmadığını anlatmak ister gibi, “NATO, NATO” diye sevinçli bir şekilde bana haber verdiler.
O kadar yorgun ve o kadar uykusuzdum ki, uyumaya devam etmem, üzerime bombaların düşmesinden daha önemliydi.
Büyük bir iş başarıp o gece 10 saat boyunca, 40 kilometrelik bir mesafeyi yürüyerek buraya gelmiştik.