Cezaevine girmeye başlayan 28 Şubat postmodern darbenin
dokunulmaz generalleri için dökülen gözyaşlarını görünce, neden her
10 yılda bir darbelerle karşılaştığımız çok daha iyi anlaşılıyor.
Her siyasal akımda, az veya çok bir darbeci damar var ve onlar
darbecilerin yargılanmasını hiçbir zaman istemedi. Hatta
"Darbelere karşı tankın üzerine ilk ben
çıkarım" diyenler bile iş ciddiye binince geri adım attı.
Bunu da en son 15 Temmuz'da önüne çıkan tankların üstüne
çıkacağına, aralarından geçip giden CHP Genel Başkanı Kemal
Kılıçdaroğlu bize gösterdi.
Tarih insanların karşısına böyle bir fırsatı kolay kolay çıkarmaz.
O gece Kılıçdaroğlu, bırakın tankların
üzerine çıkmayı, itiraz etseydi bile
ertesi gün Türkiye farklı bir Türkiye olurdu.
Aynı şeyi, bugünlerde solcu aydınlar ve medyada da görüyoruz. Bu
kesimlerde inanılmaz bir 28 Şubatçı general aşkı var. Hâlâ 28
Şubat'a darbe demeye bile dilleri varmıyor. Cumhuriyet'ten
Ali Sirmen şöyle diyor:
"1990'lardan sonra AKP'nin
iktidara...