İstemek insanda yaratılıştan gelen fıtri bir duygu. Önemli olan neyi, nasıl, kimden isteyeceğimizi bilmek. İstemeye keyfiyet kazandıran da bu.
İnsan kimseden bir şey istememeyi ilke edinmeli. İsteyecekse istemeyi verenden istemeli. Zaten O, isteneni vermeyecek olsaydı istemeyi vermezdi. O’ndan isterken, himmet ali tutulmalı, her şeyin en iyisi, en temizi, en hayırlısı istenilmeli. Padişah huzurunda kuru ekmek dilenilmez…
Dost, insanın kendi varlığı kadar varlığına muhtaç olduğu varlık. Onu istemek, onu talep etmek en temel ihtiyaç. Dost istemek, dost aramak ihtiyacı, onu gerçek mahallinde kullanmak üzere verilmiş ulvi bir duygu. Bu duygu ancak en ulvi maksada kavuştuğunda yerli yerinde kullanılmış ve israf edilmemiş olur. Allah’tan başka hiç kimsenin, hiçbir varlığın bu mümtaz boşluğu hakiki manada doldurması mümkün değildir. Öyleyse dost arayan O’nu aramalı, onu bulmalıdır.
“Canlar canını buldum bu canım yağma olsun/ Assı ziyandan geçtim dükkanım yağma olsun/ Ben benliğimden geçtim gözüm hicabın açtım/Dost vaslına...