G20'nin üç süper güç tarafından lider düzeyinde temsil
edilmediği bir zirve, küresel liderlik vektörünün kaydığı yeni
çağın adeta sembolü niteliğinde. Çok kutupluluk giderek
'dağınık kutupluluk' boyutuna
evrilirken, küresel koordinasyonun omurgasını oluşturan
mekanizmaların etkisi zayıflıyor. Dünya, güç
merkezlerinin çoğaldığı ama bu merkezler arasında ortak
bir yön duygusunun ortadan kalktığı, ittifakların esnediği,
risklerin yayıldığı bir döneme girmiş durumda. Böyle bir ortamda
ekonomik güvenlik, devletlerin
merkezindeki en stratejik dosyaya
dönüşmüş durumda. Her ülke, küresel türbülansın ortasında kendi
ekonomik savunma hattını, 20. Yüzyıl'ın Soğuk
Savaş kurgusundan daha çetrefilli bir dozda yeniden tahkim etmek
zorunda.
Bu yeni dönemin en çarpıcı göstergelerinden biri, şüphesiz
küresel tedarik zincirlerindeki
kırılganlık. Çin ve Japonya arasında tırmanan Tayvan
gerilimi, yüksek teknolojili üretimin kalbini tehdit eden bir
jeopolitik fay hattına dönüşmüş durumda. Dünyadaki
ileri düzey...