Kalabalık bir aileydik. Bir annenin 8 çocuk sahibi olduğu, hepsine sevgisinin, ilgisinin ve gücünün yettiği zamanlardı. Ülke fakirdi. Biz daha fakirdik. Akşamları elektrikler kesilirdi. Mumlar yakılır, yer yatakları açılırdı. Annemizin etrafına toplaşır, her birimiz bir yanına sarılırdık.