Bismillahirrahmanirrahim
Aytmatov’un Beyaz Gemi romanında içimi en çok ezen karakter Momun Dede’dir.
Momun kimin ne işi olsa koşarak giden, geleneklerin devamı için elinden geleni yapan, düğünlerde (toylarda), törenlerde, cenazede, bayramda yaşına bakıp da köşeye çekilmeden olması gerekeni kendisi yapan bir adamcağız.
Kitabın sonunda şahsi fikrime göre en büyük haksızlığı yazar Momun Dede’ye yapmıştır.
Şimdi diyecekler ki “Sana ne? Evren Aytmatov’un evreni, nasıl isterse öyle kurgular!”
Momun’un (Mümin) ekmeğinin tuzu olsaydı Aytmatov bile kendi kurmaca dünyasındaki kahramanını bu kadar ezmeye cesaret edemezdi!