Dille ilgili yazılarımda Ataç’tan çok yararlandım. Onun da yanlışları, öfkesine kapıldığı, ivecenliği, tek tük de olsa yanıldığı yerler yok muydu? Vardı elbette. Öfkesi bile tatlı gelir insana, sevimli gelir. Ataç, benim okuduğum Ankara Atatürk Lisesi’nde öğretmenlik yapmış, keşke yetişebilseydim o yıllara. Yazılarını, güncelerini okudukça, onun döneminde yazar olmak, yazı yazmak ayrı bir şanstı diye düşünürüm. Hele o yıllarda dergi çıkarmak ayrı bir şans olmalı. Yazı yazan herkese söyleyeceği bir sözü vardır Ataç’ın, en küçük bir dergide bile yazsanız, hiç tanınmamış biri de olsanız. Ataç’ın yaşadığı yıllarda yazmayı şans gibi düşündüm ya, kim bilir zordu belki de... Bunu Ataç’la tartışanlara sormalı. Onun ayrıklılığını, ayrı bir aydın olduğunu, bugün sanırım herkes kabul ediyor.
OKUNUŞU DA ÇEVİRMEK