BİR kulp bulabilseler takacaklar...
Henüz kanı kurumamış gencecik insanların ardından "Çok üzüldüm,
lanetliyorum, kınıyorum"ları âdettendir diyerek sıraladıktan sonra
ağızlarında, makalelerinde "Ama..." diye başlayan cümleler
büyütüyorlar.
Bir fırsatını bulsalar katliama giden yolun taşlarını döşemiş
olanları maktul, canını kaybedenleri katil diye tanıtacaklar.
Sabırsızca tur atıyorlar ölü gençlerin tabutları etrafında; bir
bağlantı, bir ipucu, bir kanıt, şüpheleri kaşıyacak, kaşları
kaldıracak bir işaret arıyorlar...
*
Açıktan "O ölenler var ya gerilla olmaya gidiyordu zaten..."
diyemiyorlar, diyemeyeceklerini de biliyorlar.
Biliyorlar...
Tarihte hiçbir "gerilla grubu", oyuncak, kitap, bebek bezi vb
yüküyle ilerlememiştir, ilerlemez.
Biliyorlar...
Tarihte hiçbir "gerilla grubu", çıkacağı yolu, otobüslerin
kalkacağı yeri ve zamanı, yolda nerelerde konaklayacaklarını
duyurarak yola çıkmamıştır, çıkmaz.
Hâsıl-ı kelâm; o çocukların masum olduklarını biliyorlar ama
işlerine uymuyor, uyduramıyorlar.
*
İçinde gezdirdiği o rezil "Oh olsun!"u açıktan ifade edebilen
az...
Sosyal medyadaki nefret yüklü, IŞİD ağzıyla yazılan iğrenç
mesajları geçiyorum.
O iğrençliğin terbiye edilmişi veya terbiyeli efekti verilmişi "Ama
onların ne işi vardı orada?" diye konuşuyor, yazıyor.
Topluma katliamın ardındakileri gösteren robot resimde hık deyicisi
olduğu zihniyeti ve "sevdiceklerini" görmek ihtimali ayarını
bozuyor.
"Şu örgütün, şu legal partisinin, şu derneğinin, şu yayın
organındaaaa... Ölenlerden birinin mektup arkadaşının kuzeninin
davul çalarken resmi yayınlanmış; şok şok şok!" hesabına
girişenleri bile gördük çok şükür...
*