Acil para ihtiyacı hat safhada.
80-90 milyar dolardan söz ediliyor.
Borç için çalınan kapılar kapalı.
Körfez ülkelerinden de fazla umut yok.
Uluslararası mafyalaşmış finans kuruluşları sıkıştırıyor.
Türkiye’nin Risk Pirimi (CDS) kritik eşiği aştı.
500’ün üzerinde.
Kalıcı görünüyor.
CDS ile döviz kurları uyumsuz.
Kamu bankalarının tavrı tartışılıyor.
Kurları düşürmek için kaynakların boşa harcandığı konuşuluyor.
ÜRETİMDE SIKINTI
Üretimde de sıkıntı var.
Bütün sektörlerde düşüş gözleniyor.
Büyükten küçüğe doğru bir dalga yaşanıyor.
Otomotiv sektöründe yıllık satışların 300 bine düşeceği ifade
ediliyor.
Bunu adım adım diğer sektörler izliyor.
İşten çıkarmalar artıyor.
Tarımda da durum aynı.
Sanayici, işçi, çiftçi, ... herkes burnundan soluyor.
KAYNAKLAR İYİ KULLANILMIYOR
Ekonomide hava ağır.
Giderek daha da ağırlaşıyor.
Kıt kaynaklar da iyi kullanılmıyor.
Bankaların sorunlu alacakları büyüyor.
Enerji sektöründen alacaklar yabancılara satılmaya
zorlanılıyor.
Onlar durumu bildikleri için rahat.
Kelepir fiyatına istiyorlar.
Bankaların tahsili şüpheli alacakları tasfiye edilerek, yeniden
kredi alıp-verir hale getirilmesi amaçlansa da izlenen yöntem
tartışmalı.
Açılan yeni paketler de kimseyi tatmin etmiyor.
AVRUPA İLE İLİŞKİLER
Dünyada ABD’ye karşı bir duruş gelişiyor.
Rusya dolarizasyona direniyor.
Altına yöneldi.
Avrupa’nın gündemi de dolardan kurtulmak.
Türkiye Avrupa ile yakınlaşabilir.
Ama şu anda orası ile de ipler kopuk.
Ortak akla ihtiyaç var.
Hem de her zamankinden çok.
PAYLAŞILMALI
İş ciddi, sorun büyük.
Ekonomi giderek daha da kötüleşiyor.
Fatura sadece halka kesilmeye kalkılırsa sonuç alınmaz.
Üstelik daha da büyür.
Toplumun bütün kesimlerinin fedakarlığı esas.
Halkın ikna edilmesi gerekiyor.
Bunun için de iktidarın paylaşılması zorunlu.
Türkiye’yi bu hale getirenler, iktidarı paylaşmazsa kimse ikna
olmaz.
POLİTİKA KURULLARI
Politika kurullarında yanlış yapıldı.
İşin ehli olanlar değil, eş dost toplandı.
Şu ana kadarki çalışmaları ortada.
Fazla bir katkıları da yok.