Seçimler bitti.
Ama partilerde sarsıntıları sürüyor.
İYİ Parti darmadağın.
AK Parti içten içe kaynıyor.
Değişim beklentisi yüksekti.
Zamana yayılması kafa karıştırdı.
Gruplaşmaları ve arayışları körükledi.
İzlenen politikalara da itiraz var.
Özellikle de ekonomide…
En çok rahatsız olanlar milletvekilleri…
İl, ilçe yöneticileri…
“Halkla doğrudan muhatap biziz.
Tepkiler bize geliyor.
Böyle giderse işleri toparlayamayız.
31 Mart’ın arkası gelir” diyorlar.
Cumhur İttifakı’nda da
sıkıntı görülüyor.
14-28 Mayıs seçimlerindeki birliktelik…
31 Mart’ta fire vermişti.
Şimdi yaşanan tartışmalar…
Sorunların arttığının işareti.
MHP lideri Bahçeli, ittifak konusunda net.
AK Parti’ye olmasa da Erdoğan’a tam güvence veriyor.
Ama AK Parti içindeki bir kanat…
Onların basındaki temsilcileri…
Krizi tırmandırıyor.
Son günlerdeki yumuşama girişimleri…
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın temasları…
Sinan Ateş’in eşiyle görüşmesi…
Bahçeli’nin önceden bilgilendirildiği…
Kritik konularda habersiz iş yapılmadığı…
Güvensizlik olmadığı bildiriliyor.
Ama görüşme sonrasında kullanılan ifadeler…
Bunların basındaki yansımaları…
MHP cephesinde soru işaretlerine yol açıyor.
Soğukluk yarattığı konuşuluyor.
Eş zamanlı olarak tartışılan,
“AK Parti-CHP koalisyonu” planı…
MHP’yi huylandırıyor.
Yöneticilerin açıklamaları…
“Sana derim kızım, sen anla gelinim” tarzında.
CHP’ye gelince…
Seçim zaferi sarhoşluğu geçiyor.
Yeniden içe dönmeye başladı.
Erdoğan’la buluşmalar tartışılıyor.
Farklı değerlendirmeler yapılıyor.
Özgür Özel, İmamoğlu, Kılıçdaroğlu
cepheleri birbirlerinden farklı tutum sergiliyor.
İsterseniz tek tek inceleyelim.
Özel’in yakın çevresi memnun.
Gündemde ilk sıralarda olmalarından mutlular.
Şunları söylüyorlar:
“Halk gerginlik istemiyor.
31 Mart seçimini bu politika ile kazandık.
Erdoğan’ın tavrı da olumlu.
Bazı taleplerimizi karşılıyor.
Halktaki destek de yüksek.
Özgür Bey kendini kabul ettiriyor.
Parti tabanı da seçmen de benimsedi.
Dünyada da ilgi arttı.”
İmamoğlu cephesi sessiz.
Ama sanki fırtına öncesi sessizliği.
Gelişmeleri içeriden takip ediyorlar.
“Görüşmeye itirazımız yok” deseler de var.
Sık sık “PM’deki çoğunluğu” hatırlatmaları…
“Özgür Bey gücümüzü bilir” uyarıları…
İplerin elden kayması endişesi.
“Kendim ettim, kendim buldum” kaygısı.