Benim Çetin Altan'ım büyük çoğunluğun Çetin Altan'ından farklı bir insan.
Biraz mecburen öyle.
Herkesin Çetin Altan diye tanıdığı, kiminin kızdığı kiminin ölesiye
sevdiği o insanı ben ‘Çetin Amca’ olarak tanıdım; mahallemizde
eline doğduğumuz büyüklerimizden, anne babamın arkadaşlarından
biriydi.
Mahallemizde, bizim evimiz girişin üst katındaydı. Benim yatak
odamın tam altında, ‘Ümit Abla’nın yatak odası vardı ve Ümit Abla
ile Mehmet Altan daha o yaşta birbirlerine ölesiye aşıktı (hala da
öyleler, kim bilir kaç yıllık evliliğin ardından); içeride odasında
Ümit Abla durur, dışarıda Mehmet Altan belki saatlerce o camın
altında yukarı doğru bakarak onunla konuşurdu.
Ahmet Altan, mahallemizin futbol takımının sağ açığıydı, aynı
takımın stoperi Orhan Kemal’in büyük oğlu Kemali Abiydi, orta
sahanın ortasında ise bugünün Milliyet yazarı Mehmet Tezkan’ın
ağabeyi Bülent oynardı.
Ahmet Altan’ın kızı Sanem ve oğlu Kerem’in annesi Gülgün Abla da
ailesiyle birlikte mahallemiz Basınköy’ün mukimlerindendi. Aşk
orada doğdu; Sanem ve Kerem de...
Ahmet, Mehmet ve Zeynep’in anneleri Kerime Abla, mahallemizin en
tatlı, en hüzünlü ve en güzel kadınlarından biriydi.