Serdar Tuncer’in Türkiye Kadar Bir İman başlıklı yazısını okur okumaz şu soruyu sordum kendime: Türkiye senin için nedir?
Düşündükçe, vakit geçtikçe başka ve daha iyi cevaplar verilebilir. Sabahla beraber ilk anda aklıma gelenler, kalbime doğanlar bunlardır:
Türkiye, on milyonlarca insanın fedakârlığı sayesinde ve bin yılda meydana gelmiş aziz emek, mübarek emanettir. Zerresi ziyan edilemez.
Türkiye bahtımızdır. Daima açık olsun.
Türkiye, ömrümüzün göğüdür. Bazen kapalı, bazen güneşli. Fırtınalı, yağmurlu veya duru. Fakat hep orada, başımızın üstünde.
Türkiye can suyumuzdur. Azalır, çoğalır ama kurumaz.