Hakkâri’den şehit haberleri gelir gelmez, paralel yapıya mensup sosyal medya hesapları sistemli bir şekilde saldırıya geçti. Hayır, terör örgütüne değil, hükümete ve cumhurbaşkanına. Özellikle vakit ayırıp takip ettim. Örgütlü kötülüğün neye karşılık geldiğini bir kez daha gördüm. Üzüldüm elbette.
Hani evet çıkınca terör bitecekti, ülkeyi ne hale getirdiniz, artık şehit haberleri duymak istemiyoruz, bunun hesabını vereceksiniz vs. Teröristlerin hiç suçu yok. Bütün kabahat hükümette ve cumhurbaşkanında. Sanki iki yüz elli vatan evladını bunlar şehit etmemiş gibi yazıyor, davranıyorlar. Onlara baktıkça, utanma duygusunun ne kadar muhterem olduğunu anlıyoruz.
Birbirlerine nasıl da benziyorlar. Bölücü terör örgütünün arsızlıklarından biri de bu: Önce katlediyor, sonra cenazesine katılıp kara propaganda yapıyor, devletin aleyhine slogan atıyorlar.
Ne diyelim? Allah düşmanın bile merdini, şereflisini versin.
PİŞMANLIK DEĞİL, ÖFKE
Utanma duygusunu kaybetmiş kimseleri hayatımızın her alanında görüyoruz maalesef. Adalet, merhamet ve ahlâktan nasibini almamış olanların düşmanlığına sıklıkla maruz kalıyoruz. Siyasetten edebiyata kadar.