CUMARTESİ YAZILARI
Günümüz dünyasında izleri -ve az çok etkileri- görülmeye devam eden kişi kültü veya lider kültü dediğimiz inanışın eski çağ toplumlarındaki “tanrının temsilcisi kral” ve giderek “tanrı-kral” anlayışıyla ilgisini göstermeye çalışmıştık geçen haftaki Cumartesi Yazıları’nda…
Kadim dünyanın hemen her toplumunda hükümdarlara tanrısal bir nitelik atfediliyor olsa da farklı kültürlerin ilahi alemle dünyevi alem arasındaki ilişkiyi farklı “yapı”lar içinde “işlev”lendirdiği de bir gerçek. Geçen haftaki yazıda değindiğimiz gibi, Hint ve Roma dünyalarındaki ikili kral ve rahip makamları arasındaki paralelliği Dumezil, Hint Avrupa kökenli toplumların hepsinde görülen “ikili egemenlik” anlayışına bağlıyordu. Proto Hint Avrupa toplumlarında egemenlik, biri iyiliği öbürü şiddeti temsil eden iki makam arasında paylaştırılıyordu.
Bu ikili yapı başlangıçta iyilik ve kötülük tanrıları şeklinde ifade edilirken bilahare baş rahip ve kral şekline bürünmüşlerdi. Tabiri caizse tanrılar gökyüzünden...