Geçen yıl yapılan genel seçimden iktidar partisi ve ortakları zaferle çıkmıştı. Bunun ardından muhalefet blokunun dağılıp parçalandığı, muhalif seçmenin moralini kaybedip neredeyse siyasete küstüğü bir süreçte yerel seçim yapıldı. Bu şartlar altında iktidarın bu sefer daha büyük bir seçim zaferine imza atması gerekirdi. Öyle olmadı, iktidar cenahının beş yıllık siyaset planları bir anda çöküverdi. (Niye öyle olmadığı sorusuna benim bulduğum cevaplar şurada.) Siyasette yalnızca on ay içinde her şey tersine döndü.
Mayıs 2023 seçimlerinin sonucu Erdoğan’ın üçüncü (aslında dördüncü) kez cumhurbaşkanı adaylığının yolunu açacak bir siyasi güç vermiş görünüyordu iktidar partisine. O güç 31 Martta AK Parti’nin elinden çıktı gitti. Artık yüzde otuzlar bandına gerilemiş oy oranıyla bir anayasa değişikliği teklifini ne referanduma götürebilir ne de mecliste bu doğrultuda bir siyasi organizasyon düzenleyebilir.
Bu şartlar altında Erdoğan bir kez daha aday olsa bile yeniden yüzde ellinin üstünde oy alıp seçim kazanması çok uzak bir ihtimal olarak görünüyor.
Bu durumda AK Partinin tek çıkış yolu parlamenter sisteme geri dönmek. Ama ortağı “Cumhurbaşkanlığı...