24 Haziran seçimlerinden hemen sonra bütün bölgeyi sarsacak bir kriz bekliyorduk. Suriye savaşının böyle kalmayacağı, İsrail ve ABD ile Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri’nin (BAE) Suriye’ye yeni bir cephe açacağı, Türkiye’nin Afrin müdahalesiyle büyük oranda çöken Kuzey’deki terör kuşağı yerine daha güneyden yeni bir hat denemesine başlanacağı, Kuzey Irak-İsrail bağlantısı projesinin devreye gireceği, Suriye diye bir bütün devletin kalmasının artık mümkün olmayacağı, Golan’dan Rakka’ya kadar çatışmaların yayılacağı az çok öngörülüyordu.
Ama daha da önemlisi, İsrail, S. Arabistan ve BAE’nin ABD’nin askeri gücünü İran’a yönlendireceği, Araplara dayatılan İran korkusu ile bütün coğrafyayı değiştirecek bir senaryonun devreye gireceği, Arap-İran savaşları için yeni cephelerin açılacağı, Prens Muhammed bin Selman ile Muhammed bin Zaid üzerinden bölgesel savaş hazırlıkları yapıldığı, İran’ın da hem Suriye’nin Batı’sından hem de Lübnan’ın güneyinden İsrail’i vuracağı az çok biliniyordu.
Çok büyük bir tehlike, bir fırtına yaklaşıyor!
Ama bunları seçimden sonra bekliyorduk. Bölgesel savaşın ayak izlerini takip ediyorduk ama bu kadar hızlanacağını düşünmemiştik. Son üç gündür olanlar, bütün bunların 24 Haziran seçimlerinden önce başlayacağı ihtimalini oldukça güçlü hale getirdi. Şimdi, bugün, Lübnan’dan Suriye’ye, Irak’tan İran’a, Yemen’den Basra Körfezi’ne kadar bütün bölgeyi saracak bir büyük tehlike ile yüz yüzeyiz.
Türkiye’de seçimlerin erkene alınmasının nedeni hiçbir zaman ciddi biçimde sorgulanmadı. Bu sorunun cevabı hiçbir şekilde tartışılmadı. “Erdoğan’ı devir, Türkiye’yi durdur” projesine kilitlenen muhalefet blokunun bu ihtimalleri hiç dile getirmemesi, anlamaması, algılayamaması ya da bir rol, ihale almışlar görüntüsü vermesi oldukça dikkat çekici.
İşaret fişeği atıldı, geri dönüş çok zor