Babaanne Halime Kadran, 5 yıl önce PKK tarafından dağa kaçırılan yetim ve öksüz torunu İbrahim Halil’e doğru kollarını açıp koşarken, ona sarılır, elini yüzünü öperken, insanî olanı, şefkati, merhameti, sevgiyi öyle bir dalgalandırdı ki, bütün ideolojiler, çirkin politikalar yerle bir oldu.
Diyarbakır HDP il binası önündeki bu sahne, asıl görmemiz gereken hakikati birkaç dakikalık görüntüyle yüreğimize işledi.
Türkiye’nin bütün makul insanları, bütün insaf ve izan sahipleri bu babaannenin ve torununun kavuşmasını izlerken “işte bu…” dediler. Gözyaşlarını tutamayanlar oldu.
Bu kucaklaşma milletimizin hasret kaldığı kucaklaşmadır.