Büyük devletler kurmuş, asırlar boyunca üç kıtaya hakim olmuş, devleti ve saltanatı din-i mübinin, dolayısıyla ahlak ve adaletin emrine vermiş, İslam ümmetinin hayırlı bir parçası olan, beşeriyet icabı kusurları olsa da “hasenât seyyiatı, sevaplar bir kısm günahları siler” müjdesine göre gök kubbede hoş sadâ bırakmış ve inşallah Allah katında rızaya ermiş bir milletin çocukları olarak, ecdadımızın fetih ve imar ederek bize bıraktığı bu topraklar üzerinde yaşıyoruz, ama onları, kulca büyük ve hayırlı yapan pek çok değeri koruyabilmiş değiliz.
Gaflet, yanlış hesap, oyuna gelmek, pirinç peşinde evdeki bulguru da kaybetmek gibi kusurlarımız yüzünden madde ve manada geride kaldık. İçimizde makbul dualı kullar da var ki, Allah Teâlâ 1950’lerden bu yana birkaç hayırlı kuluna iktidar nasib etti, halkın geçici uyanış ve sahipleniş yıllarında bu hayırlı kullar, kaybettiklerimizin bir kısmını geri kazanmamıza vesile oldular. Kanaatim ve inancıma göre bu kulların, hizmet ve kazanım bakımından en hayırlısı Recep Tayyip Erdoğan olmuştur. Onu dünya bilirken, bilen dostlar takdir ve dua, bilen düşmanlar da imhası için ellerinden geleni sarf ederken içimizdeki gafillerin küçük hesaplar veya manevi miyopi yüzünden yanlış yollara saptıkları, pire için yorganı yakma, ölümü tecrübeye kalkışma gibi yanlışlara düştükleri görülüyor.
Ne imiş?
Bu iktidar şımarmış, maneviyatını kaybetmiş, içlerine sokulabilmiş sinekler yüzünden kamu menfaati zarar görüyormuş, yanlışlar yapılıyormuş…
Diyelim ki, bunlar kısmen doğru tespitlerdir.
Bu hareketin lideri ve asıl kadrosu hala hayırlı olma niteliklerini korumuyor mu?