Ermeniler bir zamanlar Osmanlı'nın “millet-i sadıka”sı olmuşlar; velinimetleri olan Osmanlıya hıyanet etmemişler, sadık bir teb'a olarak yaşamışlar. Bugün de ülkemizdeki Ermeni vatandaşlarımızla bir problemimiz yok. Problem Ermenistan yönetimi ile diasporadaki Ermenilerin Türkiye düşmanlığından ve Türkiye'ye kötülük yapmak için gece gündüz fitne fesat kaynatmalarından ileri geliyor.
Dünyayı soykırım olduğuna inandırmak istedikleri olay bundan yüz sene önce cereyan etmiş bir toplu sürgün (tehcir) olayıdır. Tarihçi Murat Bardakçı'nın, aşağıya kısmen aldığım, belgelere dayalı tespiti beni, bu konuda gerçeği yansıttığı kanaatine götürüyor.
Sayın Bardakçı, “1915'te büyük acıların yaşandığını, tehcirin Ermeniler tarafından unutulmasının imkânsızlığını ama tehcirin “soykırım” değil, devletin o günlerdeki mecburiyeti ve daha da önemlisi “nefis müdafaası” olduğunu senelerden bu yana yazıp söylüyorum” diyerek konuyu özetliyor ve bu “nefis müdâfaası”nın hikayesini de anlatıyor: