Arada, fırsat bu fırsat deyip "okul" denen kurumun bizatihi
otoriter varlığından duyduğum rahatsızlığı da dile getirirdim.
Ama artık farklı düşünüyorum.
Yeni kuşak çocuklara, gençlere ve ebeveynlerine baktıkça, son
yıllarda gündelik hayatımızdaki gelişmeleri gözlemledikçe fikrim
değişti.
Yıllarca içinden "keşke okul mecburiyetine dayalı toplumlar
olmasaydık" diye geçiren biriydim.
Şimdi "ya okullar olmasaydı?" diye düşünüyorum.
Söyleyin bana...
Okullar da olmasaydı, bu hiperaktif dağınıklık ve kuralsızlık çağı
üzerimizden silindir gibi geçmez miydi?
Tamam!