"Uyku keyfi" denir ya
hani...
Hiç bilmedim, bilemedim.
On bir yaşımdan beri uykusuzluğun keyfini
biliyorum...
Yorganın içinden ve yastığın altından kitapların çıktığı minicik
odamda başladı.
Okul ödevlerinden uzak okumalar için uyanık geçen gecelerime aşkla
bağlandım.
Hâlâ aynıyım...
Neredeyse her gece biraz daha uyanık kalayım diye
çırpınıyorum...
Ya sonunda ne oluyor?
Uyumuyorum...
Uyuyakalıyorum...
Bazen buna bozuluyorum ama kavga etmeyi bıraktım;
kabulleniyorum.
*** Yazıya böyle
girdim diye...
Hep az uyuduğunu düşünen ve uyumak
isteyenler; uyumak isteyip de bir türlü
uyuyamayanlar bana...