Hep yazdım bu köşede...
Baharın geldiği bilinir.
Asla dalgınlığa gelmez, beklentisi
zayıflamaz, zamanı atlanmaz.
Çünkü gelişi iple çekilir...
Çünkü sevgiliyi bekler gibi bir heyecanla beklenir...
Tek bir çiçeğin adını bile bilmeyen, ağaçları birbirinden ayırt
edemeyen plaza çocukları bile
içlerini sarıp sarmalayan coşkuyu tanırlar...
Fakat bu sefer bahar sanki gelmemiş
gibi...
Zaten söyleyin bana...
Gazzeli çocukların acısını hangi bahar sevinci örtebilir?
Bugünlerin bizde uyandırdığı utancı aşabilir miyiz?
Ağaçlar mı?
Erken çiçeklendiler galiba...
Sonra yağmurlar, karlar az hırpalamadı hepsini ama itiraf edin,
bunu...