Seslendirilmesinden korktukları yalın gerçek şu...
Birey falan değiller, bunu geçiniz.
Nefretlerle, korkularla, hayat tarzlarının prangasıyla, haz
kaynaklarıyla ve önlerine tutulan global havuçlarla bir "sürü"
haline getirildiler.
İşte bu gerçekle yüzleştirilmekten ölesiye korkuyorlar.
Bana da bu konuda apaçık pozisyon alıp yalın bir dille yazdığım
için kızıp köpürüyorlar.
Maalesef durum bu!
Geçen gün Fransa milli marşının maç öncesi ıslıklanmasına
üzüldüğünü belirten Fransa Başkonsolosu'na özür kuyruğuna girenleri
yazdım ya...
Baktım...
Emekli bürokratlar ve Frankofon akademisyenler dahi klavye
ergenlerine dönüşmüş, bana saydırıyor.
Yahu futbol tribünlerinde olup bitenler resmi bir tutum değil ki,
niye hemen havalanıyorsunuz?
Kaldı ki, bir beyefendi, bir hanımefendi gibi üzüntünüzü dile
getirmeyi de bilmiyorsunuz?