"Sınavdan önce açık açık cevaplarını gösterip anlattığım
soruları bile boş bırakmışlar. Tamam! Ders çalışmasınlar, diploma
falan almasınlar. Tamam! Yılgınlar, onu da anlıyorum. Ama ne yapmak
istiyorlar, ne yapacaklar bu çocuklar, anlayamıyorum artık.
Yoruldum."
Bir öğretmen okurum böyle yakınıyordu geçen hafta...
Özel bir okulda görevli bir başka öğretmen ise "bitmez tükenmez bir
şımarıklık ve duygularını çoktan kaybetmiş bir sistem var; ben de
ondan usandım" diye anlatıyordu.
Peki buralarda bunları konuşuyor muyuz
bunları?
Ne gezer!
Oysa konuşmalıyız.
Öğretmenine koridorda çarpıp yere düşüren
ve dönüp özür bile dilemeyen öğrenci tipine ne
zaman...