Fotoğraflarımızı çekip çekip oraya buraya serpiştiriyoruz
ya...
Sosyal medya "düzeltilmiş" fotoğrafımızla
dolu...
Ama sonuçta ne oluyor?
Sanki bizler de adım adım fotoğraflara
dönüşüyoruz.
Fotoğraflarımız gibi demiyorum, bakın, dikkatinizi çekerim, o kadar
disiplin, o kadar filtre düz hayatta yorucu geliyor çünkü...
Ama giderek fotoğraf gibiyiz.
Yani hoş ama arkası boş...
Canı yok, kanı yok, hikâyesi aldatan bir
görüntü gibiyiz...
***
Biliyorum...
Abartma diyorsunuz şu an, işe gitmiyor muyuz, sevmiyor muyuz, çoluk
çocuğa karışmıyor muyuz?
Abartıyorum elbette...
Netliği ayarlanmış bir fotoğraf gibi işe gittiğinizi,
severken filtreli sevdiğinizi...